Toscane - Lucca en San Miniato

Zo 25/9 Naar Pietrasanta. 35 km.

Vandaag een lange maar redelijke vlakke trip naar Pietrasanta. Ik verlaat om 7:15 de BenB waar ik slaap. Ontbijt was eigenlijk pas vanaf 8 uur mogelijk maar de eigenaar was toch altijd vroeg op dus zou voor mij om 7 uur het ontbijt regelen. Toen ik beneden kwam rook ik al het verse brood en de koffie.

Het weeralarm is gelukkig niet uitgekomen. Het regende wel behoorlijk gisteren avond, maar ik kon vanochtend droog vertrekken en het lijkt er op dat t vandaag toch droog blijft!

Mooi want ik moet ruim 35 km overbruggen.

Het is lekker koel en ik schiet flink op.

Sarzana uit gaat over een drukke weg maar gelukkig regelmatig een stuk stoep. Daarna over kleine landweggetjes en door verstilde dorpjes.

Ik loop een stuk op de Via Appia en zie daar de restanten van een Romeins amfitheater. Ik heb t wel eerder gezegd: die Romeinen begonnen aan van alles, maar maakten zelden iets af!

Een stuk van ruim 8 km van Avenza richting Massa gaat dwars door het gebied van de marmer industrie. Niet het fraaiste stuk van de trip naar Rome. Ik zie overal grote blokken marmer. Het witte marmer komt ook volop in trottoirs in Massa terug.

Na Massa heb ik weer regelmatig uitzicht op de zee. Ik zie ook de eerste cipressen verschijnen en veel bamboe.

In de barretjes onderweg wordt met passie gediscussieerd door met name mannen, over de verkiezingen, die vandaag in Italië worden gehouden. Ik zie veel Italianen met de biljetten in de hand naar de stemlokalen gaan. Het land lijkt een ruk naar rechts te maken.

In mijn hostel in Pietrasanta, waar ik na ruim 35 km aankom, tref ik Silvano een Italiaan waarmee ik ook in Aula op de kamer lag en Raquel, een Spaanse die ik Orra Litta heb ontmoet. Paul een jonge Fransman maakt het kwartet compleet. 4 nationaliteiten.

Silvano stelt voor om in restaurant Giovanni het pelgrims menu te gaan eten! Prima. Paul en Raquel gaan niet mee.

Het eten is uitstekend. De communicatie met Silvano moet via Google vertaal. Hij spreekt alleen maar Italiaans, maar het lukt en met z’n 2-en is toch leuker dan alleen.

Ma 26/9 Naar Lucca, 32 km.

Ik wilde om half 7 rustig opstaan om de anderen niet wakker te maken, maar dan is iedereen al weg.

Er was regen voorspeld maar het is nog droog. Dus op pad. Ik ben het stadje nog niet uit of de hemelsluizen gaan open.

Met een noodgang regenpak aan gedaan en de hoes om de rugzak. De lucht is donker grijs en ik heb geen idee hoe lang dit gaat duren. De weer app geeft geen regen aan.

Het water komt nu overal vandaan en gutst over de weg. Modder uit de tuinen kleurt de straten bruin.

Zoveel water is te veel voor mijn al aardig versleten schoenen. Mijn 2-paar sokken zijn en blijven de hele dag nat.

De iPhone gaat in de waterdichte hoes, maar daardoor kan ik geen foto’s maken.

De route in dit noordelijke deel van Toscane is prachtig. Cipressen, olijf boomgaarden, en heel veel bamboe.

De anders zo stoffige paden zijn nu veranderd in modderstromen. Er ligt nu meer water op de weg dan in de riviertjes.

Na een uur laat de zon zich weer zien en dan drijf ik weer uit de regenjas.

Dit hele gebeuren met het plotseling gaan regenen, herhaalt zich 3 keer en dan ben ik t wel zat.

Lucca loop ik met een zonnetje binnen door de Porto San Donato. Wat een mooie en gezellige stad. Een stad die al voor onze jaartelling bestond en veel bezienswaardigheden heeft. De componist Pucinni is hier geboren.

Het plein bij de kathedraal is omzoomd met volle terrassen. Ik zit nu echt midden tussen de toeristen.

Savonds slenter ik nog wat door de stad en eet bij pizzaria Pelegrini.

Di 27/9 Naar Altopascio. 17 km.

Bijna 10 uur geslapen vannacht. Rustig aan vandaag want t is een korte etappe. Ik heb al een stempel maar wil er ook nog een van de kathedraal, dus na mijn ontbijtje op het plein voor de kathedraal dwaal ik nog wat door het stadje tot de kerk om 9 uur open gaat. De prijzen hier in het centrum van Lucca zijn 2 x zo hoog als buiten het toeristisch gebied. De stempel lukt en ik ga op pad.

Het waait vandaag flink, maar de zon schijnt en het is droog.

Via de Porto di San Gervasio verlaat ik het centrum. Ik hoor de vliegtuigen van het nabije Pisa overkomen.

Onderweg zie ik veel pastelkleurige huizen en ook veel droogschuren, gebouwen met heel veel ventilatie gaten.

Ik moet een stuk over een drukke weg, gelukkig met een stuk stoep, maar om op de drukke rotondes aan de overkant te komen vergt geduld en is behoorlijk spannend.

Ik kom onderweg een oudere Franse pelgrim tegen en een heel gezin uit Litouwen, 4 Leetowers!

Rond half 2 ben ik in Altopascio en loop t gemeentehuis binnen. Iedereen natuurlijk weg voor de lunch. Maar ik open net zoveel deuren totdat ik een dame tref, die wel een stempel wil geven. Wordt de mooiste en grootste tot nu toe.

Rest van de dag doe ik rustig aan en probeer nog wat slaap adressen te regelen.

Wo 28/11 Naar San Miniato. 24 km.

Ik sliep vannacht in een hotel. Dacht op tijd te gaan slapen maar ergens in een hotelkamer stond en televisie dusdanig hard aan dat het pas na middernacht lukte.

Sochtends eerst een stukje over een drukke weg. Vervolgens gaat de route een tijdje over een oude Romeinse weg. Ik passeer een huis en voor t eerst tijdens mijn wandeling tref ik een hond vóór in plaats van achter het hek. En hij zit ook niet aan een ketting. Hij komt mij agressief blaffend tegemoet en blijft om mij heen draaien. Pas na “rot op” te hebben geschreeuwd, laat hij mij met rust. Dat zal iedere pelgrim hier wel overkomen.

Mijn schoenen worden nat van het natte gras waar ik op loop.

In het dorpje Galleno loop ik door een laan met prachtige oude platanen. Het is bewolkt vandaag en nog maar 16 graden. Volgens de voorspellingen blijft t droog tot een uur of 2.

Via bossen met naaldbomen en een paar boomgaarden met olijfbomen en zelfs een stukje heide, kom ik bij Ponte a Capiano aan. Op deze brug is een Ostello voor pelgrims ingericht. Heel bijzonder zo boven op een brug.

Er zijn her en der rookpluimen te zien van vuren, die als een soort mist over de dorpen hangt.

Om 10 uur breekt een waterig zonnetje door.

Maar als ik een uur later door Fucecchio loop, kan de regenjas weer aan en de hoes over de rugzak. Vanaf dat moment totdat ik rond 14:00 mijn slaapplek in San Miniato bereik, varieert het van miezer tot heftige plensbuien. Ik was juist vroeg vertrokken om de regen te vermijden, maar ook vandaag klopte er niet veel van de voorspelling.

Helaas door de regen weer weinig foto’s kunnen maken. Ik zie San Miniato al van afstand in de hoogte liggen.

Op bestemming aangekomen ben ik redelijk doorweekt en krijg ik een kan hete thee voorgeschoteld.

Gelukkig wordt het later in de middag droog en zie ik het stadje en de omgeving ook met een zonnetje. Gelijk boodschappen doen voor morgen want dan kom ik 24 km niets tegen. En gelijk wat foto’s maken want dat lukte niet echt in de regen.

Aangezien ik hier in het centrum van de Tartufo Bianco zit, de witte truffel, trakteer ik mezelf op beetje van dit witte goud in een plaatselijke osteria. Geen spijt van!

Do 29/9. Naar Gambassi Terme. 24km.

Claudia, van Casa di Pablo, waar ik vannacht geslapen heb, maakt een super lekker ontbijt voor mij.

Ik ben nog maar net op pad, of ik kom direct weer andere pelgrims tegen. Martina en Sarah, 2 Italiaanse jongeren lopen van Lucca naar Siena. Jennifer en Eliana, uit Canada en Frankrijk zijn ook op weg naar Rome en willen volgend jaar van Rome naar Bari lopen. Maar ze lopen mij alle 4 te langzaam, dus na een half uurtje wensen we elkaar Bon Camino.

Dit is een van de mooiere etappes. Toscane zoals we het van de plaatjes kennen. En het weer zit ook mee. Graadje of 22 met redelijk veel zon, al dreigt het onweer in de verte.

Het pad waarop ik loopt slingert zich als een lint heuvel op heuvel af door de Toscaanse heuvels. Overal olijfbomen en ook veel wijngaarden. Vaak loop ik er gewoon tussendoor.

Onderweg bevestig ik nog even mijn slaapplek voor morgen, in San Gimignano.

Regelmatig hoor je schoten van jagers. Het is jachtseizoen.

Ik passeer een bordje dat zegt dat het nog maar 312 km naar Rome is.

Als het pad een weg kruist, zitten daar 2 stellen Italianen, die ook van Lucca naar Siena lopen. Als ik vertel dat ik in Holland ben gestart willen ze mijn stempelkaart zien! Rispetto, rispetto!

Als ik op mijn stoeltje een broodje eet raak ik aan de praat met Graig uit Canada, die in Engeland is gestart maar alle minder mooie stukken van de route overslaat! Ja, zo kan ik t ook!

Ik loop een stuk door holle wegen met hoge zandwanden. Sommige klei paden zijn nog nat van de regen van gisteren en glibberig.

Mijn laatste pauze, een km of 5 voor de eindbestemming, zit ik in een speciaal voor pelgrims opgericht prieeltje, waar ik weer 2 Italianen ontmoet, Bruno en Francesco ook op weg naar Rome.

Als ik weer 100 meter onder weg ben, denk wat mis ik nu toch? Oeps - de wandelstokken staan nog in t prieeltje. Kan niet zonder ze, dus snel terug en weer opgepikt!

Ik maak super veel foto’s vandaag, want het is hier zo mooi. De cipressen zijn hier overal te vinden in het landschap. Voor de laatste 3 km’s langs de weg naar Gambassi Terme heeft men een keurig looppad voor wandelaars naast de houten vangrail gemaakt. Wel zo veilig.

Op mijn slaapplek zitten nog 2 andere pelgrims uit Duitsland die in Lausanne zijn gestart en ook naar Rome gaan.

Niet eerder zo veel pelgrims op een dag ontmoet.

Tot binnenkort