Van het dal van Aosta naar de Piemonte

Zo 21/8 Naar Chatillon, 30km

Toch weer raar om alleen op pad te gaan. Het is prachtig weer. Ik verlaat Aosta over een oude Romeinse brug. Al snel na Aosta verlaten te hebben, is het klimmen geblazen. Ik voel nog steeds mijn tenen van de afdaling naar Aosta. Maar de rest van het lijf is ok. Ik zie vanaf boven het vliegveld van Aosta. Ik passeer wijngaarden onderweg en kleine goed onderhouden groente tuintjes, die blijkbaar geen gebrek aan water hebben gehad. Prachtige rode tomaten hangen klaar om geplukt te worden. In de verte beneden zie ik af en toe de rivier de Dora Baltea. Een lichtblauw lint slingerend door het dal.

Ik loop langs een pad waar allemaal gekleurde en beschreven stenen liggend. Denk dat het een soort teksten voor overledenen bevat.

Het is behoorlijk warm vandaag, ruim 34 graden. Het is ook nooit goed. Gelukkig genoeg watertap punten onderweg. Kan blijven drinken. Rond half 5 ben ik in Chatillon. Zag t kasteel al een tijdje. Bij een winkeltje koop ik een koude halve liter drink yoghurt met aardbeien smaak. Wat lekker na al dat water.

Vanavond een goed maal in het restaurant bij mijn hotel. Jammer dat dat gisteren met Jelle niet gelukt is.

Nog even een bed voor morgen geregeld en dan in mijn bedje van vandaag.

Ma 22/8 Naar Verrès. 21 km.

Ik kon in Verrès geen slaapplek vinden dus een bed in Montjovet geregeld. Daar loop ik doorheen op weg naar Verrès, dus in Verrès neem ik de bus terug en morgen weer vise versa. Slaap in een Pub hotel. Ben benieuwd.

Vandaag een beperkt aantal km’s maar schijnt wel pittig te worden.

In kom een Italiaanse wandelaarster tegen die ik gisteren ook al een paar keer was tegengekomen. We besluiten vandaag samen te lopen. Ze heet Clara en is operatie assistente. Ze is in Aosta gestart en loopt de Via Francigena tot 31 Augustus.

We lopen weer op mooie paadjes tussen de hoge bergen door. Veel hazelnoot en vijgen bomen. We steken 2 keer de Dora Baltea over. Genoeg water nog in de rivier.

Clara blijkt ook in Montjovet te overnachten en wordt om half 5 door haar hospita met de auto opgepikt in Verrès en naar haar slaapplek gebracht. Mazzel! Ik kan ook mee terug rijden en wordt morgenochtend om half 9 opgepikt en weer naar Verrès gebracht!

Ik heb een prima kamer in het Pub hotel. Het hotel heeft een grote bar met een enorme sortering bier. Minpuntje is dat de Pub 's maandags gesloten is. Dus dan maar een pasta in de pizzeria aan de overkant met een goed glas wijn.

Di 23/8 Naar Quincinetto. 19km

Voor ik opgepikt wordt nog even ontbijten bij de Tabac aan de overkant. Iedereen gaat voor t werk nog even koffie drinken. Daar kan ik wel aan wennen. Brioche’s erbij en klaar.

Om Italiaans half 9, het is inmiddels 10 voor 9, wordt ik opgepikt en samen met Clara afgezet in Verrès, waar we gisteren gestopt zijn. Ik zeg dat ik nog geen stempel heb kunnen regelen. Geen probleem. Agnella, mijn taxichauffeuse, heeft haar gitês stempel bij zich en ik krijg mijn stempel!

Dan op pad. We zie regelmatige de Dora Baltea op onze route. Al van verre doemt het Fort de Bard op boven op een rots gelegen. Het middeleeuwse stadje Bard is goed geconserveerd. Trekpleister voor toeristen nu. We komen een aantal mede pelgrims tegen, lopend en op de fiets.

In Donnas loop ik over een oud stuk Romeinse weg en laat me fotograferen voor de door de Romeinen uit de rots gehakte Poort van Donnas. De deuren in de oude huizen laten zien dat de mensen een stuk kleiner waren in de middeleeuwen.

Prachtig is ook de oude brug in Pont Saint Martin. Hier neem ik afscheid van Clara en ga door naar Quincenetto, 5 km verder.

Ik heb een prima slaapplek in een mini hotel.

Heb wat last van 2 tenen, die nogal te lijden hebben gehad van de lange afdaling naar Aosta. Hoop dat de wandelwol zijn werk doet!

Wo 24/8 Naar Ivrea. 15 km.

Half 7 ontbijt. Nog lekker koel als ik op pad ga. Loop door kleine dorpjes waar alles nog slaapt. Loop door wijngaarden die als een soort pergola op stenen zuilen, de druiventrossen naar beneden laten hangen. Soms loop ik zelfs onder de druiventrossen door.

Ik loop op eeuwenoude wegen, prachtig om te zien maar niet af altijd makkelijk om over te lopen. En dat deden ze vroeger nog wel op sandalen. Rare jongens, die Romeinen.

De bergen verdwijnen langzaam en maken plaats voor heuvels en vlakker land. De route is op deze etappe super goed aangegeven.

In Borgofranco d’Ivrea kom ik Michel, een Fransman tegen die ik de laatste 4 dagen steeds heb ontmoet. We eten samen een broodje. Hij pakt vanavond in Ivrea de trein naar huis in Bretagne. Het zit er op voor hem.

Ik kom Ivrea binnen bij het imposante Il Castello di Ivrea. Mooi oud stadje aan de rivier met super gezellige straatjes en terrassen.

Ik slaap vanavond bij de wild water kano vereniging. Prachtige locatie. Onder mijn raam wordt er druk getraind in het kolkende water. Pas nog was hier het Europese jeugd kampioenschap wildwatervaren.

Ik ben vroeg dus ga op zoek naar een barbier, een parrucchiere, en laat mijn wilde haren achter in Ivrea.

Aan alle kanten in mijn kamer hoor ik het water kolken. Dat wordt lekker slapen. Ik ben de enige in een kamer met 4 stapelbedden.

Do 25/8 Naar Cavaglià. 22km.

Gisteren mijn eerste 2 blaren behandeld. Kijken of het vandaag beter loopt.

De eerste kilometers gaan door industriegebied. Niet fraai. Dan verschijnen er maisvelden. Geen schaduw vandaag. Ik zie veel wolken boven de bergen achter mij. Er is wat onweer voorspeld voor de komende dagen. Ga t zien.

Ik loop langs de Strada Dei Vini Torinesi. De regio is Piemonte maar dit valt onder Turijn.

Volle witte en blauwe druiventrossen, wachtend op hun fles.

Dan zie ik voor mij het meer van Viverone verschijnen, omringd door steeds lagere heuvels.

Vlak voor Cavaglià loop ik langs hazelnoot plantages. Er liggen er zat op de grond.

Loop verkeerd en kom bij drukke weg uit. Dan maar even door een wijngaard en stuk bos klunen en ik ben weer op de route.

In Cavaglià zie ik dat ik een sok ben verloren. Moet bij het klunen zijn gebeurd. Sok is net als telefoon onmisbaar. Dus 1,5 km terug. Goed dat ik die cursus ‘omgaan met teleurstellingen’ heb gevolgd. En ja hoor gevonden. Nog nooit zo blij geweest met een gevonden sok.

In de plaatselijke bar meldt ik mij voor de sleutel van het Ostello van de gemeente. Moet maar liefst €5 afrekenen voor de overnachting. Daar kan je Zwitserland nog geen biertje voor krijgen.

Er schijnt een goede Osteria vlakbij te zitten dus daar ga ik vanavond maar wat kosten maken!

En het ging goed met de blaren vandaag!

Tot binnenkort!