Verder Frankrijk in en over oude Romeinse wegen!

Wo 27/7. Na een ontbijtje en het dagelijkse fourageren, verlaat ik Reims langs ‘ t Canal de L’Aisne a la Marne. Het kanaal verbindt beide rivieren. Veel hoge graansilo’s langs het water en bergen met graan.

Een gepensioneerde professor Franse Taal fiets een kwartiertje met me op langs t kanaal. Vindt mijn Frans goed. Dag kan niet meer stuk. Later, als hij weer terug fietst, kom ik hem weer tegen en zegt hij dat een kilometer verderop een Amerikaanse monnik ook naar Rome loopt.

Einde Canal. De autoroute Est en de TGV overgestoken, rechtstreeks de wijngaarden in. Pinot Noir en Chardonnay tot aan de horizon.

Ik eet mijn baguette tussen de percelen van Mumm, Moet et Chandon en Bollinger. Lekker koud colaatje erbij!

In de dorpjes ademt alles Champagne.

Slaap in een gites Rural. Mag mee eten. “Wat, nog geen Champagne gedronken? Plop, daar gaat de kurk. Mooi leven hoor! Champagne uit Trepail uiteraard. Het huis is smoezelig en er wordt denk ik zelden schoongemaakt, maar de gastvrijheid maakt veel goed.

Do 28/7.Vandaag naar Chalon-en-Champagne. Heb een campingplaats gereserveerd. 29 km. Vlakke trip.

Loop door de vallei van Marne, weer langs een canal. Feitelijk loop je op de oude jaagpaden van vroeger. Ik “Bonjour” volop met de fietsers.

Theo blijkt een zweepslag in de kuit te hebben! Theo, vanaf hier wens ik je een volledig herstel toe, hoewel het nog weken kan duren heb ik begrepen!

S' avonds streel ik mijn maag en humeur weer met mosselen en friet en een koud biertje bij het restaurantje op de camping.

Vr 30/7. Op naar Coole. 25 km. De etappe gaat eigenlijk naar Le Meix Tiercelin maar dat is 38 km en een beetje te ver. Wordt ook 29 graden vandaag.

Ik kan pas om 18:00 terecht vandaag, dus kalm aan. Vanochtend ruim een uur in het badhuis gezeten voor wat stroom voor mijn telefoon. Zonder telefoon geen route.

Maar nu op pad verder naar het zuiden met, zoals iedere ochtend, de zon op de linker wang.

Loop meer dan 15 km over een kaarsrechte oude Romeinse weg, zonder een streepje schaduw. Schoenen zijn wit van het kalk.

Eindelijk een dorp, waar ik bij het eerste huis om koud water vraag. Wordt gelijk verwend met koffie, water, frisdrank en chocolade eitjes. “Wat, gaan jullie pas met 67 jaar met pensioen?”. Man blijkt brandweerman te zijn geweest. Die stoppen op hun 55ste. Bij een brandweerman om water vragen!

Om 18 uur arriveer ik bij mijn slaapadres in Coole. Na de douche schuif ik aan voor het avondeten. Had er eigenlijk niet op gerekend iets te krijgen. Brigitte tovert 3 gangen op tafel en kaas en koffie toe. Jean-Claude is blij dat ie met iemand een wijntje kan drinken! Dat wordt lekker slapen!

Za 30/7 op naar Donnement. 28 km. Verder op de eindeloze oude Romeinse weg. Ik voel me een centurion, die honderd man is kwijtgeraakt. Vandaag nog even tanden op elkaar. 30 graden. Maar wel af en toe wat schaduw. De 3 dorpjes waar ik doorheen loop, ogen verlaten. Hebben wel allemaal een ‘14-‘18 monument voor de gesneuvelde dorpsgenoten.

Voor de afwisseling hier soms ook velden met zonnebloemen in plaats van graan stoppels en af en toe zowaar hennep!

Rond half 4 bereik ik mijn slaapplek in Donnement. Vandaag 2,5 liter drinken weggewerkt! De kamer is sober maar heb er wel, verrassing, een heel zwembad bij. Na ruim 600 km wandelen is een half uurtje zwemmen een weldaad.

S’avonds eet ik mee aan een grote tafel bij het zwembad met Michelle en Jean-Lucen en de ouders van de nieuwe vriend van hun dochter. Zo leer ik aardig de Franse keuken kennen. Dat is het idee achter dit soort logeer adressen op het platteland. Je hoort tijdens je verblijf gewoon bij de familie en betaalt naar wat je het zelf waard vindt. Donativo.

De volgende ochtend bij het ontbijt schuift Michelle ook nog even aan. Ze had de ontbijtspullen gisteren avond al klaar gezet.

Zo 31/7 Naar Brienne-Le-Château.

Weer vroeg op pad want t wordt warm. Korte trip vandaag van 20 km. In dit dorp heeft Napoleon zijn militaire opleiding gekregen en ik wil het museum bezoeken en me wat verdiepen in zijn leven. Het schijnt nogal een aparte te zijn geweest.

Op mijn slaapadres ontmoet ik een stel uit Denemarken. Morten en Mette. Zij zijn in Canterbury gestart.

We zullen straks samen wat gaan drinken en eten op ons slaapadres. In de dorp - het is zondagmiddag - is alles dicht. Dus we spreken onze noodvoorraad aan!

Tot binnenkort!